Podrodzina: Epidendroideae

Plemię: Vandeae

Podplemię: Aeridinae

Synonimy: Polychilos amboinensis Shim, 1983., Phalaenopsis hombronii Finet, 1912., Phalaenopsis psilantha Schlechter, 1911.

Odmiany: halaenopsis amboinensis J.J.Sm. var. flavida Christenson, 2001.,  Phalaenopsis amboinensis J.J.Smith f. flavida (Christenson) O.Gruss & M.Wolff,  2007.

© Foto: Gene Tobia

Phalaenopeis amboinensis zawdzięcza swoje imię wyspie Ambon (dawniej Amboina), położonej w archipelagu Moluki. Po raz pierwszy roślina ta została opisana w roku 1911 przez Johannesa Jacobusa Smitha, holenderskiego botanika, podróżującego w latach 1905 – 1924 po Holenderskich Indiach Wschodnich i katalogującego florę wysp.

Występowanie: Phalaenopsis amboinensis jest epifitem porastającym pnie drzew Indonezji (wyspy: Ambon, Sulawesi i Papua Nowa Gwinea).

Opis: Kwiaty Phalaenopsis amboinensis mają wielkość 4,5 – 5 cm. Listki okółka zewnętrznego są nieznacznie szersze od listków okółka wewnętrznego. Płatki zwykłej odmiany mają kremowobiałą barwę na której widnieją nieregularne, brązowe linie. Koniuszki płatków żółtozielone (urzekająca cecha). U odmiany Phal. amboinensis f. yellow tło, na którym pojawia się wzór z pasków, jest żółte. Choć Phal. amboinensis należy do tej grupy ćmówek, u których otwiera się tylko kilka kwiatów jednocześnie (2-3), to dzięki wyjątkowej zdolności produkowania wielu pędów kwiatowych, które wydają kwiaty przez kilka lat, dorosła roślina może całkiem nieoczekiwanie obsypać się wieloma kwiatami. Wziąwszy pod uwagę fakt, że u tych Phalaenopsis, które otwierają to 2-3 kwiaty na jednym pędzie, czas kwitnienia jest zwykle bardzo długi Phal. amboinensis może dostarczyć wytrwałemu ogrodnikowi spektakularnych wrażeń.

Żółta odmiana Phal. amboinensis niemal nie występuję w środowisku naturalnym, ale kolor ten jest z powodzeniem przekazywany hybrydom powstałym w wyniku krzyżowania Phal. amboinensis z innymi ćmówkami. Kwitnąca roślina wydziela silny zapach piżma. Liście Phal. amboinensis o długości do 25 cm i szerokości 7 – 8 cm, są nieco cieńsze i delikatniejsze niż liści Phal. bellina. Zdrowa, dorodna roślina uprawiana w warunkach domowych ma ich zwykle 5, a nawet więcej.

Warunki uprawy: Z uwagi na krótkie pędy kwiatowe i długie liście, uprawianie Phal. amboinensis w doniczce, czy stojącym koszyczku może być utrudnione. Zdecydowanie lepiej roślina czuje się w podwieszanym koszyczku lub przymocowana do podłoża (np. z korka), gdy jej długie liście mogą się zwieszać swobodnie. Podłoże w koszyczku (jeśli się na taki zdecydujemy), powinno składać się z kawałków kory, węgla drzewnego (lub innego materiału zwiększającego przewiewność) i mchu nowozelandzkiego. Phal. amboinensis to storczyk ciepłolubny i w środowisku naturalnym żyje w siedliskach, gdzie temperatura w ciągu całego roku jest bardzo wyrównana i wynosi 30 – 33° C w dzień oraz około 22° nocą.

Uwagi dodatkowe: Sezon kwitnienia Phal. amboinensis jest dość nieregularny i rośliny te często kwitną w dwóch różnych porach roku, zawsze jednak wtedy, gdy zapewnimy im co najmniej kilkutygodniową amplitudę dobową w granicach 8 – 10 stopni C.

Więcej zdjęć: Phalaenopsis amboinensis