Podrodzina: Epidendroideae
Plemię: Vandeae
Podplemię: Aeridinae

Synonimy: Phalaenopsis devriesiana Rchb., 1860., Polychilos cornu-cervi  Breda. Kuhl i van Hasselt, 1827., Polystylus cornu-cervi (Breda) Hasselt ex Hassk.

Odmiany: Phalaenopsis cornu-cervi Blume i Rchb. f. f. chattaladae D.L.Gove., 2006., Phalaenopsis cornu-cervi Blume i Rchb. f. var. flava Braem ex A.van Holle-de Raeve., 1990., Phalaenopsis cornu-cervi Blume i Rchb. f. f. flava (Braem) Christenson., 2001., Phalaenopsis cornu-cervi Blume i Rchb. f. f. sanguinea Christenson., 2001., Phalaenopsis cornu-cervi Blume i Rchb. f. f. thalebanii (Seidenf.) Christenson., 2001., Phalaenopsis cornu-cervi Blume i Rchb. f. f. borneensis (Garay) O.Gruss i M.Wolff., 2007.,  Phalaenopsis cornu-cervi Blume i Rchb. f. var. pantherina (Rchb.f.) O.Gruss i M.Wolff., 2007.,  Phalaenopsis cornu-cervi Blume i Rchb. f. f. picta (Hassk.) O.Gruss i M.Wolff., 2007.

© Foto: epicphals 

Choć pierwsze wzmianki o Phalaenopsis cornu-cervi pojawiły się już w roku 1827,  do Europy ćmówki te zawędrowały dopiero niemal pół wieku później (za sprawą Parisha, który wysłał roślinę do Anglii), w roku 1864. Odkrywcami rośliny byli Heinrich Huhl i Johan van Hasselt, którzy w latach dwudziestych dziewiętnastego wieku odbyli podróż do Kolonialnych Indii. Obaj przypłacili tę podróż życiem (zmarli na skutek chorób zawleczonych z podróży), ale kilka lat po ich śmierci w roku 1827, dzięki zgromadzonym materiałom, Jacob van Breda w pracy zatytułowanej Genera et species orchidearum et asclepiadearum quas in itinere per insulam Java opisał storczyka jako Polychilos cornu-cervi.

Nazwę gatunkową Phalaenopsis cornu-cervi zawdzięcza niezwykłemu kształtowi płatków swoich kwiatów przywodzącemu na myśl rogi jelenia (cornua – czyli róg, jęz. łaciński).

Występowanie: Phalaenopsis cornu-cervi ma bardzo szeroki zasięg występowania i spotkać ją można na obrzeżach tropikalnych, deszczowych lasów Indii, Myanmaru, Tajladnii, Laosu, Wietnamu, Nikobarów, Malezji, Javy, Borneo i Sumatry. Jest epifitem/litofitem, i często rośnie na poziomie od 200 do 1000 m, w nizinnych lasach w miejscach dobrze doświetlonych, u ujść rzek i strumieni gdzie w okresowo suchych porach roku (zima) jedynym źródłem wody jest opadająca rosa.

Opis: Phal. cornu-cervi ma niezwykłą zdolność kwitnienia w dowolnej porze roku, choć zwykle dzieje się to od wczesnego lata (kwiecień- maj) do późnej jesieni (listopad). Kwiaty pojawiają się (otwierając się po 2 – 3) na płaskich zielonożółtych pędach kwiatowych o zróżnicowanej długości (od 9 do 40 cm). Dorosła roślina jest w stanie wytworzyć kilka pędów kwiatowych. Nie należy ich obcinać po przekwitnięciu, roślina kwitnie na nich przez kilka sezonów.  Nieduże, lśniące kwiaty (około 5 cm średnicy) mają kształt gwiazdki. Na oliwkowożółtym tle widoczny jest wzór składający się brązowocynamonowych plam. Płatki boczne okółka zewnętrznego bywają czasem niemal zupełnie pokryte ciemniejszym wzorem. U podstawy płatków, w okolicach prętosłupa i warżki dominują kolory kremowy, różowy i pomarańczowożółty. Phalaenopsis cornu-cervi, oprócz tej podstawowej, występuje także w wielu innych formach barwnych i wtedy jej kwiaty mogą przybierać barwę: czekoladową, czerwoną, lub limonkową.

Ozdobą rośliny są także lśniące zielone liście, które osiągają długość 20 – 25 cm i szerokość 6 cm.

Warunki uprawy: Phal. cornu-cervi można uprawiać na podkładce, lub w doniczce. Jeśli zdecydujemy się na uprawę w doniczce jako podłoże najlepiej sprawdza się w tym przypadku luźno ułożony mech torfowiec, do którego można dodać niewielką ilość innych, lekkich składników (vermiculit, perlit, węgiel drzewny, skorupki cedrowe).

Rośliny należy podlewać dopiero wtedy, gdy lekko przeschną. Podłoże nie powinno być cały czas jednakowo wilgotne, w żadnym wypadku nie powinno być przez długi czas mokre. Woda używana do podlewania powinna być lekko ciepła, miękka o neutralnym, lub lekko kwaśnym odczynie (pH 6,5 – 7). Najlepiej do tego celu nadaje się deszczówka lub woda demineralizowana.

Phal. cornu-cervi potrzebuje umiarkowanej ilości światła i warunki panujące na wschodnim oknie są dla tej ćmówki wystarczające.

 

Informacje dodatkowe: Phalaenopsis cornu-cervi wykorzystywana jest w procesie hybrydyzacji wtedy, gdy celem jest uzyskanie roślin o zielonawym lub żółtym kolorze płatków. Z uwagi na wigor i bezproblemową uprawę jest rośliną, która jako mateczna, doczekała się bardzo licznego „potomstwa”.

Więcej zdjęć: Phalaenopsis cornu-cervi