Phalaenopsis schilleriana

dnia

Podrodzina: Epidendroideae

Plemię: Vandeae

Podplemię: Aeridinae

Synonimy: Phalaenopsis alcicornis Rchb.f., 1887. Phalaenopsis curnowiana, Phalaenopsis vestalis

Odmiany: Phalaenopsis schilleriana Rchb. f. var immaculata Rchb.f., 1875., Phalaenopsis schilleriana Rchb.f. var. splendens R.Warner, 1878., Phalaenopsis schilleriana Rchb. f. var purpurea O’Brien, 1892., Phalaenopsis schilleriana Rchb. f. var pallida Valmayor & Tiu, 1984., Phalaenopsis schilleriana Rchb. f. f. immaculata (Rchb.f.) Christenson, 2001., Phalaenopsis schilleriana Rchb. f. f. purpurea (O’Brien) O.Gruss & M.wolff, 2007.

Foto: © Alain Brochart. Wszelkie prawa zastrzeżone.

Phalaenopsis schilleriana swoją nazwą oddaje honor pierwszemu europejczykowi, który w roku 1960, po dwóch latach starannej opieki, doprowadził tę pękną ćmówkę do kwitnienia. Konsul Schiller otrzymał roślinę od Mariusa Porte, który zbierał rośliny dla Lindena. Phal. schilleriana został opisany przez Heinricha G. Reichenbacha.

Występowanie: Największa, należąca do Filipin wyspa Luzon. Phalaenopsis schilleriana spotkać można w wysokich partiach drzew, na południe od miasta Quezon.

Opis: Dorosła roślina tego gatunku kwitnie niezwykle obficie i widok ponad 100 rozwiniętych jednocześnie kwiatów nie stanowi rzadkości. Na rekordzistkach doliczyć można się nawet ponad kilkuset kwiatów i pączków (niektóre rośliny maja od 2 do 4 pędów kwiatowych jednocześnie). Zebrane w wiechę, wyrastające na pędach o długości do 90 cm mają barwę od delikatnie różowej do kremowo białej, muśniętej jedynie delikatnie różem, i dorastają do 6 – 9 cm, niektóre osobniki wydzielają delikatny zapach.
Warżka, okraszona żółtawym cieniem, i część bocznych płatków okółka zewnętrznego pokryte są ciemniejszymi plamkami. Phal. schilleriana kwitnie od lutego do kwietnia.
Efektowne, ciemnozielone liście, ozdobione marmurkowym srebrnym wzorem na wierzchniej stronie i purpurowe pod spodem, osiągają długość 30 cm. Wykorzystywany często w procesie hybrydyzacji Phalaenopsis schilleriana przekazuje czasem tę ciekawą cechę swojemu potomstwu. Nawet w środowisku naturalnym roślina miewa często więcej niż 3 liście.

Warunki uprawy: Gatunek ten jest ciepłolubny, w środowisku naturalnym żyje w temperaturze 26 – 32° za dnia, i 20 – 24° nocą. Najobfitsze opady deszczu mają miejsce w miesiącach lipiec – wrzesień, ale odczuwalna wilgotność powietrza pozostaje w czasie całego roku stosunkowo wyrównana, uprawianym w warunkach domowych roślinom wystarczy więc zapewnić odpowiednio wilgotne podłoże i dość wysoką, około dziesięciostopniową różnicę temperatur pomiędzy dniem a nocą, co zdaje się inicjować tworzenie pędu kwiatowego.

Miesiąc

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

Temp. max.

29°

30°

31°

32°

32°

31°

30°

29°

30°

30°

39°

29°

Temp. min.

20°

20°

21°

22°

23°

23°

23°

23°

23°

22°

21°

20°

Wilgotność %

80

75

70

70

70

82

85

85

85

83

80

90

Phalaenopsis schilleriana można sadzić w doniczkach, w podłożu z drobnych kawałków kory oraz pociętego sphagnum, co ułatwi utrzymanie odpowiedniego stopnia wilgotności podłoża. Roślina może zostać także zamontowana na korku, ale wówczas trzeba utrzymywać wokół jej korzeni stosowną wilgotność powietrza. Ćmówka ta jest stosunkowo łatwa i wdzięczna w uprawie.

Informacje dodatkowe: Korzenie Phal. schilleriana są płaskie, czym różnią się od większości, okrągłych w przekroju korzeni roślin tego rodzaju. Zdarza się, że z korzeni tych wyrastają keiki. Phal. schilleriana wykorzystywany bywa często w procesie hybrydyzacji jeśli hodowca pragnie uzyskać potomstwo o różowej barwie kwiatów.

Więcej zdjęć:Phalaenopsis schilleriana