Podrodzina: Epidendroideae

Plemię: Vandeae

Podplemię: Aeridinae

Synonimy: Polychilos parishii (Rchb.) Shim, 1982.

Odmiany: Phalaenopsis parishii var alba

© Foto: epicphals.

Ten malutki, choć naprawdę piękny storczyk zawdzięcza swoje imię niemieckiemu botanikowi, Heinrichowi Gustawowi Reichenbachowi, który opisał go w roku 1865, nadając mu imię upamiętniające Charlesa Samuela Pollocka Parisha, zasłużonego kolekcjonera storczyków. Parish odkrył Phalaenopsis parishii w roku 1864 i jak zwykł to robić z wieloma cennymi zdobyczami, wysłał go do Kew Garden celem opisania i skatalogowania.

 Występowanie: Phalaenopsis parishii spotkać można na porośniętych mchem gałęziach drzew rosnących w pobliżu rzek i strumieni, w wilgotnych i ciepłych lasach rozciągających się w północno-wschodnich Indiach (stany Assam, Sikkim), Bhutanie, Tajlandii, Laosie i Wietnamie.

 Opis: Niewielkie 2 – 3 cm kwiaty Phal. parishii pojawiają się na niezbyt długich (dorastających do 14 cm) zygzakowatych, wygiętych łukowato pędach kwiatowych pomiędzy marcem a majem. Dorosła roślina może kwitnąc na kilku pędach jednocześnie. Listki okółka zewnętrznego i wewnętrznego są barwy białej, lub kremowobiałej. Prawdziwą ozdobą, wyraźnie odcinającą się od czystej barwy płatków, jest środkowa część warżki w kolorze musu jagodowego ze śmietaną. Na tym samym pędzie kwiatowym roślina wytwarza do 9 – 10 kwiatów otwierających się niemal jednocześnie, które po kilku-kilkunastu dniach od otworzenia mogą wydzielać intensywny zapach.

 Srebrnozielone, owalne i wydłużone liście Phalaenopsis parishii dorastają do 12 cm długości i 5 cm szerokości. W siedliskach naturalnych, w miejscach gdzie rośliny rosną na wzgórzach wystawione na niesprzyjające warunki, Phal. parishii zrzuca liście w trudnej porze suchej. Ich funkcje podejmują wówczas liczne, silne i pełne wigoru, srebrnozielone korzenie. Zdarza się, zwłaszcza jeśli deszcze nieco się opóźnią, że roślina kwitnie zanim pojawią się liście. W miejscach zacisznych, w których te epifity rosną na gałęziach drzew pokrytych żywym mchem, rośliny cieszą się zdrowymi i silnymi liśćmi przez cały rok.

Warunki uprawy: Phalaenopsis parishii najlepiej czuje się i najładniej wygląda uprawiany na podkładce (choć uprawa w doniczce jest możliwa). Liczne i silne korzenie tej ćmówki powinny być wystawione na działanie światła i powietrza. Woda używana do podlewania (moczenia podkładki) i zraszania rośliny powinna być miękka, o neutralnym pH (7 – 7,5). Najlepsza jest więc do tego celu woda deszczowa, woda uzyskiwana dzięki filtrowi odwróconej osmozy lub woda demineralizowana. W okresie intensywnej wegetacji roślina powinna być podlewana codziennie i zraszana w ciągu dnia. W okresie grudnia, stycznia i lutego, temperatura w ciągu nocy powinna być nieco obniżona (do około 18° C), a podlewanie nieco zredukowane (raz na dwa – trzy dni).

Informacje dodatkowe: Phalaenopsis parishii niezbyt często wykorzystywana jest do tworzenia nowych krzyżówek, choć niektórym z nich trudno jest odmówić urody (Micro Nova, Lovely Kid, Partris). Choć niewielka, i wydawałoby się także bardzo krucha, ćmówka ta ma jednak opinię rośliny stosunkowo łatwej w uprawie.

Więcej zdjęć:
Phalaenopsis parishii